Acacia,de bloem die symbool is voor saamhorigheid en kennis, staat sinds zondag ook voor de nieuwe vrouwenvereniging Acacia uit Deventer. Zondagavond kwam zij voor het eerst uit haar knop in t Hof van Colmschate.
Bestuursleden en Ayfer Çatak en Fatili Katik lichten een tipje van de sluier op over hun idealen en doelstellingen. ,,Eigenlijk leeft het verlangen voor een vrouwenclub al een aantal jaren bij ons. Wij willen vrouwen uit verschillende culturen bij elkaar brengen, daarbij komen wij ook op voor de sociaal-maatschappelijke en culturele belangen van vrouwen in onze samenleving. Dit doen wij door ons actief op te stellen. Wij hopen dat wij daarmee ook anderen stimuleren, activeren en motiveren om voor en mét elkaar een betere toekomst te creëren”, vertelt Fatili.
Saamhorigheid is niet alleen een sleutelwoord, het is volgens de beide dames ook een behoefte die leeft onder vrouwelijk geslacht. ,,Het is belangrijk dat vrouwen elkaar kunnen ontmoeten en niet alleen zo hun zorgen en problemen met elkaar kunnen delen maar ook hun kennis en blijdschap. Het gaat om vrouwen uit alle lagen van de bevolking en met verschillende achtergronden.” Momenteel bestaat Acacia nog uit een groepje Turkse dames dat elkaar kent en bij wie het idee is ontsproten. ,,We willen ook contact zoeken met andere vrouwenclubs. We zijn nu met 7 bestuursleden en hebben alles tot nu toe zélf bekostigd. We zijn nu intensief bezig met een jaar- en kostenplanning, we zijn ook nog op zoek naar sponsoren. We hebben al een aantal activiteiten in gedachten maar het is niet aan ons om te bepalen. Wij gaan aan de hand van formulieren inventariseren waar de behoeften en de interesses liggen.” Het werk- en denkniveau van de bestuursleden ligt op HBO niveau maar dit wil niet zeggen dat het lager opgeleiden uitsluit. ,,Integendeel. In de Turkse cultuur is het zo dat wij een rolmodel vervullen. Als Fatili bijvoorbeeld iets zegt, dan wordt dat in de regel door anderen wel opgevolgd omdat zij een hoger opgeleide vrouw is die het in deze moeilijke samenleving heeft gehaald,” legt Ayfer uit waarbij ze er aan toevoegt dat haar vriendin docente economie is aan Saxion. ,,Voor vrouwen met een niet Nederlandse achtergrond is deze samenleving niet makkelijk. Tweetalig opgroeien én carrière maken is niet voor iedereen haalbaar. Voor buitenlandse vrouwen is het vaak moeilijk, zij moeten zich aan de samenleving aanpassen en dan ook nog kinderen opvoeden. Vaak zijn zij ook de taal niet goed machtig en de kinderen wel. Dit maakt dat hun kinderen en dan vooral jongens op hen neerkijken. Maar pubers veroorzaken ook problemen bij Nederlandse vrouwen. Uiteindelijk zullen ze dezelfde dingen tegenkomen, maar anders beleven.”
